Bu eser İslam'ın modern döneme hitap etmesi gereği üzerinde duran Fazlur Rahman ve onun düşüncelerinden hareket etmektedir. Düşünürümüz metot olarak çalışmalarında eski ile yeninin telif edilmesini vurguladığından düşünce sistemini Kur'an'dan hareketle temellendirmektedir. Ancak bu çalışma onun tüm sisteminden ziyade yanlızca "Allah ve İnsan ilişkisi" çerçevesindeki görüş ve yorumlarını esas alıp anlamaya çalışmaktadır. Allah'ın gaybi bir varlık olması da O'nun mutlak manada tanımını yapmayı zorlaştırmaktadır. Bu açıdan Allah tasavvurunda Allah-insan ve Allah-tabiat arasındaki ilişkinin esas alınması ve bunlarla alakalı kavramlar üzerinde durulması kaçınılmazdır. Eserin üzerinde yoğunlaştığı Allah insan ilişkisinin keyfiyetini ifade eden kavramların başında da Allah'ın rahmet sahibi bir varlık olması insanla diyalogunu peygamber ve vahiy yoluyla sağlaması ve insanın ise yeryüzünde Allah'ın emanetini yüklenmiş fiillerini kendi iradesiyle yapan ve yaptıklarından sorumlu tek varlık olması gibi hususlar gelmektedir.