Bir devletin dış politikası geniş anlamda o ülkenin çıkarlarının korunması ve gözetilmesi anlamına gelir. Bu bağlamda her devlet başkanı sorumlu olduğu siyasal düzenin çıkarlarını korumayı hedefler veya bununla yükümlüdür.
Hz. Ömer hilafete geldiği zaman komşu iki imparatorluk olan Bizans ve Sasaniler'le fiili savaş durumu devam ediyordu. Halife öncelikle sorumlu olduğu siyasal düzenin geleceğine yönelik tehdit ya da tehlikeye karşı önlem almaya odaklanmış ve bu nedenle mevcut mücadeleden başarıyla çıkmayı hedeflemişti. Bu itibarla söz konusu imparatorluklarla hem diplomatik hem de askeri alanda yoğun ilişkiler yaşanmıştır.