Uyanışlarım, bir sesin gölgesinde,
Asılmış nutkum kör kuyulara.
Duymaz kimse içimde kırılan zamanı.
Çarparım; kendime,
Sessizliğime,
Çırpınan avazlarıma,
Baş kaldırışlarıma!..

Gözlerimden sızıyor gece.
Taş kesilmiş yıldızlar,
Her biri bir sinin içinde.
Yalnızlığım, omuzlarıma çöken pus;
Bulamıyorum kendimi,
Hissediyorum sadece
Hüzne dair ne varsa dolan içime.

Geçtim kendi içimden bu akşam,
Batıyor nefesime can kırıklarım.
Aynalar susmuş,
Sırrına dolmuş hislerim,
Ardında, gizlenmiş kederlerim.
Kuşun teleğindeydi kaderim,
Döküldü bulutlardan.