Postmodern Labirent, edebiyatın, felsefenin ve eleştirinin sınırlarını zorlayan, yazarın otoritesinden okurun özgürlüğüne, anlamın merkezinden yazının merkezsizliğine uzanan bir düşünce yolculuğudur. Elinizdeki bu kitap, yazarın çözülüşünden yazının etik imkânlarına, metinlerarasılıktan différance'a, Blanchot'nun suskunluğundan Cixous'nun titreşen bedenine dek uzanan bir düşünsel harita sunar. Kimdir yazar? Bir yaratıcı mı, yoksa bir işlev mi? Foucault'nun "yazar-işlevi" kavramı, Barthes'ın "yazarın ölümü" ilanı, Derrida'nın différance'ı ve Kristeva'nın intertextualité'siyle metnin otoritesi yerinden oynar. Artık anlamın garantörü yazar değil, metnin sonsuzca ertelenen yapısı ve okurun çoğul yorumudur. Postmodern Labirent, yalnızca teorik bir anlatı değil; aynı zamanda etik bir düşünce alanı ve yazının sonsuz kıvrımları içinde yönünü arayan her okura bir eşlik önerisidir. Yazmak bir merkezden değil, bir yokluktan doğar; okumak ise her defasında yeni bir yazma edimi hâline gelir. Bu kitapta, her kavram bir kavşağa, her metin bir yankıya dönüşür. Yazı bir labirenttir. Her iz başka bir izi çağırır; her anlam başka bir anlamı erteler. Derrida'dan Blanchot'ya, Foucault'dan Cixous'a, Paul de Man'dan Levinas'a uzanan bir düşünsel diyalogla örülen bu eser; metin, yazar, anlam, okur ve yazı üzerine kalıpları yıkan, düşünceyi metnin labirentinde yeniden kuran bir entelektüel haritadır.