Zenginlik çoğu zaman yalnızca bir maddi ayrıcalık gibi görülür. Paranın malın gösterişin işareti sanılır. Oysa zenginlik her toplumda sessizce işleyen bir kültürel mekanizmadır. Bir yaşam biçimi bir görgü bir dil bir suskunluk ve çoğu zaman da bir aşırılıktır. Türkiye'de zenginliğin yalnızca ekonomik değil kültürel bir olgu olduğunu öne süren bu kitap okuru yerleşik algılarla yüzleşmeye çağırıyor.

Saraylardan AVM'lere konaklardan plazalara sohbetlerden sosyal medyaya uzanan bir çizgide zenginliğin nasıl temsil edildiğini nasıl meşrulaştırıldığını ve nasıl gündelik hayatın içine sızdığını derinlikli bir bakışla inceliyor. Zenginliğin yalnızca neye sahip olunduğuyla değil nasıl yaşandığıyla ilgili olduğunu ortaya koyan kitap; mekânlar ilişkiler davranış kalıpları ve semboller üzerinden Türkiye'nin son yıllarda geçirdiği dönüşümün izini sürüyor.
Yoksulluk hakkında çok şey söylendi bu ülkede ama zenginlik hep suskun kaldı. Şimdi söz sırası onda. Bu kitap konuşulma-yanın peşinde; gösterişin görgüsüzlüğün zevkin ve ihtişamın toplumsal kodlarını çözmeye aday. Türkiye'nin zenginlik haritasını kültürel bir arkeolojiyle yeniden çizen bu çalışma yalnız bugünü anlamak için değil geleceği öngörmek için de bir anahtar sunuyor.