Yedi yüz beyitten oluşan temiz ve akıcı Sanskritiyle birçok Hint kutsal kitabı arasında özel bir yeri olan Bhagavadgita Veda döneminin Güneş tanrılarından Vishnu'yu çoban tanrı Krishna'yı Upanishadların Brahma felsefesini ve daha başka birçok unsuru bir potada eritmiş muazzam bir eserdir. Yazın geleneği olan Mahabharata Destanı içerisine yerleştirir. Akrabaların savaştığı bir savaşın başlangıcında ölümü sorgularken araya sıkıştırılan bu yedi yüz beyitte aslında kişinin kendisiyle olan savaşımı sorgulanır.