Aziz Gülmüş Diyarbakır'ın Mardin kapısında sekiz çocuklu ailesinin altıncı çocuğu olarak doğdu. İlkokul orta ve Ticaret Lisesi eğitiminden sonra Anadolu Üniversitesi İşletme Bölümü ardından Dicle Üniversitesi Eğitim Fakültesi'nde Pedagoji okudu.

1980 Askeri Darbesi'nde 27 ay cezaevinde yattı. Çeşitli kamu kurum ve kuruluşlarında eğitimci olarak görev yaptı. Öyküleri çeşitli dergi ve gazetelerde yayımlandı. Yazmaya uzun yıllar önce başlamasına rağmen ekonomik imkansızlıklar nedeniyle yazdıklarını kitaplaştıramadı. Evli ve altı çocuk babası olan Aziz Gülmüş yazdıklarında ağırlıklı olarak kendi yaşamından kesitler sunmakta ve tanık olduğu olaylara kendi bakış açısıyla yorum getirmektedir. Küçedeki Sesler yazarın ilk kitabıdır.

"İnsan doğduğu yere benzer..." diyor Edip Cansever bir söyleşisinde... "Havasına suyuna taşına toprağına..." bir başka söyleşide: "Kentleriyle özdeşleşen yazarlar vardır." diyordu. James Joyce'nin Dublin ile Necip Mahfuz'un Kahire ile olduğu gibi... Aziz Gülmüş'ü de rahatlıkla Diyarbakır ile özdeşleştirebiliyorsunuz. Onu Diyarbakır'ı yazan diğer yazarlardan ayıran en önemli özelliği ise tepedeki değil dipteki hatta en diptekileri konu eder. Yazılarında göze çarpan tarz ise komik trajik dramatik ve didaktik...

Kısa bir anlatıya bu kadar şeyi sığdırmak güç. İşte Aziz Gülmüş bunu deniyor ve başarıyor da... Yerellikten kopmadan yaşanan yerde olduğu gibi çıplak ve keskin sözcüklerle sözü oynatarak...