Sultan Mahmut gözlerini kapadı saray tarihi sayfalarına şöyle bir geçit yaptırdı ve padişahların: "Benim için öl!" diye tek kimseye teklifte bulunmadıklarını on binlerce saraylıdan da yine tek kimsenin beş yüz yıl içinde böyle bir fedakârlık göstermediğini gördü. O hâlde berberbaşının "Evet!" demesi -örnek gösterilmek suretiyle tevsik olunabilecek- teslimiyetlerden değildi. Lâkin kendisinin de bu adamın ölümüne ihtiyacı yoktu. O sebeple şu müspet cevabın bir hakikat ifade edip etmediğini araştırmaya lüzum görmedi:

? Ya dedi en sevdiğin bir kimseyi hatta öz oğlunu benim için öldür desem ne yaparsın?

? Ferman efendimindir derim işaret buyrulan bedbahtı hemen boğarım!