Bu muhtasar araştırmamızdaki konu; Allah'tan başkasına ibadeti sarf etme meselesidir. Aklî ve naklî yönden Allah'tan başkasına duâ etmenin bâtıl yönlerini açıklamaktır. Bu meseledeki tartışmaya girmeden önce; muhakkak ki duâ kıymetli bir ibadettir. Allah (azze ve celle) birçok âyetlerinde özellikle bunu zikretmiştir. Peygamber (sallallâhu aleyhi ve sellem), sahih hadislerin çoğunda ona değer vermiştir. Ancak duâ, insanların Allah ile mahlûkâtı arasında en çok şirke düştükleri ibadettendir. Maalesef kendini İslâm’a nispet edenlerin çoğu, gerek peygamberlerden olsun gerek salih insanlardan olsun, Allah'ın dışındakilere duâ etme hatasına ve onlar ile istiğase etme yanlışına düşmüşlerdir. 

Şu cümleleri söyleyenler gibi: “Ey Allah'ın peygamberi, ey Abdülkadir Geylani veya ey Bedevi, sana günahlarımı şikâyet ediyorum, rızkımın eksilmesini, düşmanımın bana saldırmasını, bana zulmeden falanca kişiyi sana şikâyet ediyorum veya ben senin konuğunum, senin misafirinim veya senin komşunum yahut sen, sana sığınanı himaye edersin, sen kendisine sığınılan en hayırlı sığınaksın, bana çocuk ver.”