Kağıt Olmuş bir ağacın anılarını yazıyorum 
Tahtadan bir kalemle kendi bedenime 
Aklımda ırmakları köpürten mayıs sabahları 
Üzerime konan kuşların sesleri gelmekte uzaktan 
İnsan yazılanla yazan arasında bir yerde 
Kül olmuş düşlerin yapraklarını çevirirken 
İki omzunda iki melek yazmakta her şeyi 
Günleri bir kirmen gibi eğirirken 



her insan bir kitap gibi yazılmış eğer okursan 
Düşlerin ormanında hüznün yaprakları 
Zaman doru atların sırtında öylece koşarken 
Gözyaşı değirmenin dönüyor çarkları