Onlar giderken Daye Kadın gördü ki şehir tarafından toz toza karışır vâfir asker gelir. Hemen haber eyledi. Baktılar ki iş fenaya varır. Said Bânû'ya baktı Bânû'nun rengi tegayyur olmuş. "Ey Bânû-yı Cihan sen duayla meşgul ol. İnşallah ben bunları kuzgun yavrusu misali târumar ederim" dedi. Bânû gayrete gelip "Server ben senden evvel meydana gireyim. Atamın namudâr pehlivanı yoktur. Hepsi âdem yokluğundan pehlivan olmuşlardır." derken düşman askeri gelip yetişti. Bu dört tane Allah dostu otuz bin küffara mukabil oldu. Said-i Nebire nara-ı tantana ile öyle bir Allahuekber nidası savurdu ki nice kâfirler kıyamet koptu sanıp akılları çâk oldu. Nebire "Ey kavm-i müşrikîn ben hayli zamandır kâfire kılıç urmadım. Bu kadarca kâfirle kanaat edemem. Şimdi kim cehennemin kapısını evvel açmak isterse karşıma çıksın!" dedi.