Okuluna deniz kenarına inen iki yanı ağaç sıralı bir patikadan seke seke giden çocuğun ve nereden geldiğini ne ağacı olacağını bilmeden yeşermiş bir fidanın arkadaşlığı. Sabırla beklenen günlerin kumrulu güneşli kırlangıçlı dostluğunda paylaşılan şey ise su... Bu masalda sesler renkler bilgiler ve doğa herkesin. Merak ettikleri bu dünyanın bilgisi de yine hepsinin...

"Hâlbuki yine duyulmuş taş toprak minik çırpıların üzerinden geçen ayak sesi: "Hışırt hışırt hışı..."
Gerisi yok! Bir sessizlik!
Güneş bile dönüp bakmış patikaya kırlangıç yolunu değiştirip gelmiş kumru sanki de başka bir şeye bakıyormuş gibi yapıp göz ucuyla takip etmiş.
Ne olmuş? Bilmiyoruz! Ne olmuş?
Çocuk durmuş kirpiğine değen saçını arkaya itmiş gözleri ışıl ışıl eğilmiş herkes dikkat kesilmiş..."