Adı yok büyümekti benim için.
On dördümde sayfalarını ilk açışımdı; düşünce kaldıracağına inandığım bir eldi. On altımda sıkışık kaldırımlar arasında açan narin bir çiçek. On sekizimde uçmak özgür bir kuş gibi özgürlüğe. 
Şimdi ise tüm sancıların sonunda bir kutlama.
Büyümekti adı yok benim için zamanın içinde usulca süzülen bir mevsim yaprağı bir de.