"Küçük dolambaçlı arka sokakların şiiri hiçbir şeye değişilmez. Şiirin ta kendisidir çünkü. Pera da küçük dolambaçlı sokakla­rın ağababasıdır. Bunun için Büyük Cadde'nin (Grand Rue de Péra) sağlı sollu sokaklarından birine girmek yeter.
(...) Bu sokaklara hiçbir şey düşünmeden dalınmalı. (Hem şiirin eli ancak böyle tutu­lur.) Öyle dalmalı ki böylece de nerde olduğumuz bilinmemeli. Bilinmemenin o büyüsü tansıklığı yaşanmalı. Yalnız gitmek gitmek... Bir bu düşünülmeli. Başkaca da hiçbir şey. Usun o canavarın zincirlerinden kurtulmak. (Us canavardır.)"
Nerede bir sokak görse bakmadan edemeyen İlhan Berk caddeleri Park Otel'i gizemli pasajlarıyla bir gayya kuyusu olan Tarlabaşı'sıyla Asmalımescit'i Tepebaşı'sı ve insanlarıyla; sokakları ve evleriyle bir taşbaskısı bir çıkma bir labirent bir harita olan Pera'yı okuyor. "Bir Karşıyaka (Bizans'ın uykusuz tarihinde). Hırçın bir coğrafya: Karanlık" Pera'yı.

İlk kez 1990'da yayımlanan Pera'nın bu özel baskısıyla "şiirimizin uçbeyi"nin atlasında birleşiyor Galata ile Pera.