Platon'un  Kratylos'u dil felsefesinin başlangıç noktası dilbilimin kaçınılmaz başvuru kaynağı dille ilgili kafa mızı  kurcalayan onlarca  sorunun  ilk defa  telaffuz edildiği metindir. Platon'un dil kullanımı  Kratylos'un labirentlerinde rafine edilirken aslında Klasik Atina'nın entelektüel çevrelerindeki en popüler tartışmalarından biri 
gözler önüne serilmektedir: Adların Doğruluğu.  Kratylos dilin bilimsel felsefi dinsel yönlerini sorgulayan bir 
dizi hâlâ cevapsız soruyla gündemdeki yerini korumaktadır. Bunlardan sadece birkaçı söyle sıralanabilir: Bir adı 
doğru yapan nedir? Adların bir doğruluğu varsa bu doğruluk uylaşımsal mıdır yoksa doğal mıdır? Söz konusu 
doğruluğun  üzerinde  yükseldiği  zemin  nedir  anlam  mı  yoksa  sözcüklerin  kendileri  mi?  Kullandığımız  dilin 
iletişimde sağladığı ortaklıktan nasıl emin olabiliriz?

Platon'un Kratylos'u Türkçede okuyucunun karşısına ilk defa çıkmıyor. Ancak elinizdeki kitapta yer alan çeviri 
Yunanca orijinal metnin titiz bir incelenmesinin satır satır kimileyin hece hece hatta harf harf kılı kırk yaran 
bir filolojik dakikliğin ürünü olduğu iddiasını taşımaktadır. Çünkü bu çalışma diyalogda başvurulan deneysel 
dil  cambazlıklarında  ya  da  etimolojik  sözcük  oyunlarındaki  zeka  parıltısını  kaybetmemeye  çalışan  bir  çeviri pratiğiyle  ortaya  çıkmıştır.  Bu  zeka  pırıltısı  bir  yandan  okurun  gözlerini  kamaştırırken  öte  yandan  dilin dilbilimin dil felsefesinin karanlık dehlizlerini aydınlatmaktadır.  Kratylos'un sunduğu sorunsal alan  Kratylos'a Yorumlar: Physis-Nomos Karşıtlığı Bağlamında Filolojik ve Yorumbilimsel Bir İnceleme  başlıklı  ikinci ciltteki yorumlarla bir nebze daha net bir görünüme kavuşmaktadır.