Dağlım yokluğunda defterime bunları yazdım.


Keyifsiz ve yorgunum diyeceğim değil. Tembel ve özlem doluyum diyeceğim doğru. Düşlerle dolu bir zamanın içinde kayboluyor o uzak ülkede yaşıyor o uzak ülkede mutlu oluyorum.
Son on günümde onlarca hikâye yaşadım. Onlarca hikâyenin içinden geçtim. Hikâye hikâye yaşıyor birikiyor "insan" oluyor insan. Kadını ve kelimeleri var edene Rabbimize binlerce kez şükürler olsun diyorum; diyorum da bazen ve çok zaman en güzel cümleler bile özlenen bir kadının yerini doldurmuyor.