Gençlik bir şelâle gibidir. Çağlar, coşar, köpürür, önündekileri siler süpürür. Sonunda denize ulaşır, deryaya doluşur, sükûnete kavuşur. Tıpkı şairin dediği gibi;
«Cûlar ki deryaya vardılar hamûş oldular.»
«Çağıldayan ırmaklar, denize ulaşınca sakinleşir.»

«Gönülden gönüle yol vardır.» gerçeğine inananlara selam olsun!