Avâmil âmil kelimesinin çoğulu olup Arapça'da "terkip ve cümle içerisindeki kelimelerin i'rabına tesir eden unsurlar" demektir. Bu eser iki avamilden oluştuğundan avamilan denilmiştir.
Osmanlı medreselerinde asırlarca okutulan Birgivî'nin el-ʿAvâmil'i ile Cürcânî'nin aynı adlı eseri bu türün en yaygın iki kitabı olduğundan Cürcânî'nin eserine el-ʿAvâmilü'l-ʿatîḳ Birgivî'ninkine de el-ʿAvâmilü'l-cedîd denilegelmiştir. Ancak bu iki ünlü muhtasar arasında âmillerin sayısı ve ele alınış tarzları bakımından esaslı farklar bulunmaktadır. Cürcânî el-ʿAvâmil'inde "el-ʿAvâmilü'l-miʾe" veya "Miʾetü ʿâmil" adına sâdık kalarak 100 âmilden söz etmiş olmakla beraber gerek bu sayıyı bulmak gerekse âmilleri bu rakamda dondurmak hususunda zorlandığı görülmektedir Birgivî ise bu taksimi altmış âmil otuz mâmul on amel (i'rab alâmet) şeklinde yaparak sayıyı 100'e tamamlamıştır. Her ne kadar eserin adı el-ʿAvâmil ise de ihtiva ettiği konular sadece âmillerden ibaret olmayıp mâmuller ve i'rab alâmetleri de ayrı ayrı başlıklar halinde ele alınıp incelenmiştir. 
Bu iki ünlü eserin en belirgin özellikleri Cürcânî'nin telif ettiği el-ʿAvâmil'in son derece veciz ve ihatalı Birgivî'nin eserinin ise daha pratik tasnifi daha mantıklı ve sade olmasıdır.

İKİ AVÂMİL:

 Avamil'i  birgivî ve avamil'i cürcânî de;

1- Bütün yazılar yeni dizgi olarak yeniden yazıldı.

2- Sayfalarda eski nüshaya sadık kalınarak düzenlemeler yapıldı.

3- Ana metin- yan  haşiyeler ve ara metin arasındaki haşiyeler şeklinde düzenlendi.

4- Ana metin: okunan metin kısmı.

5- Yan haşiyeler: metnin kenarındaki yan haşiyeler.

6- Ara metin arasındaki haşiyeler: ana metnin satırlarının arasındaki haşiyeler.

7- Ayetler kur'anda olduğu gibi yazıldı ve tahricleri yapıldı.

8- Sayfa tutar olarak eskiye bağlı kalındı.

9- Metinde haşiyelerde ve ara notlarda karışıklık olabilecek yerlere hareke konuldu.

10- Eski kitabın sayfa numaraları alt tarafta verildi.
11 Sayfalara ayrıca Türkçe rakamlar verildi.