Sana bunları ancak bugün yazabiliyorum Deniz.
Gittiğin gün değil bugün.
O kadar güçsüz bırakmıştın ki beni o zamanlar. Bir daha yazabileceğimi sanmıyordum. Fakat şimdi yaşadığım onca şeyden sonra ölümün öğreticiliğini tattıktan sonra seni rüyalarımda gördükten sonra öyle değil. Çünkü biliyorum; sen gittin ama terk etmedin. Hâlâ bir parçan bizimle. Sen hâlâ bizimlesin. Ölüm yok oluş değil. Sen yok olmuş değilsin. Bizim hikâyemiz; belki biraz hüzünlü belki biraz polisiye belki biraz hayalî... Fakat kesinlikle hiçliğe dair değil.
Her neyse...
Tekrar görüşünceye dek
Hasretin bizdeki adı yalnız 'beklemek.'