Bahrü'l-Medid fî Tefsiri'l-Kur'âni'l-Mecîd isimli tefsir zahirî ve bâtınî ilimlerde üstat Ahmed Ibn Acibe el-Hasenî es-Sâzelî (k.s) 'ye aittir. (1124/1809).

Bu tefsir bastan sona yüce Kur'ân'ın zahiri tefsiri ile tasavvufî isaretlerini bir arada sunan; zahirle batını seriatla hakikati ilimle irfanı nakille tecrübeyi delille müsahedeyi amelle edebi dille gönlü sözle askı kaynastıran orjinal bir tefsirdir.

Ibn Acibe elliye yakın eserin sahibi bir alim ve kâmil mürsit olarak bu tefsirini mürsitlerinin tavsiyesi ile ömrünün son döneminde yani en verimli devresinde yazmıstır.

Eserin zahirî tefsir kısmı Beyzâvî Ebü's-Suûd Nesefî Kurtûbî Ibn Atiyye ve Ibn Cüzey
gibi Ehl-i sünnetin en muteber tefsirlerinden olusmaktadır. Tasavvufî isaretlerini ise Kuseyrî'nin Letâifü'l-Isârât'ı Baklî'nin Arâisü'l-Beyânı Hikem-i Ataiyye basta olmak üzere Kûtü'l-Kulûb Ihya Avarif gibi tasavvuf'un ana kaynaklarından yapılan nakillerle müellin müsahede tecrübe ve tavsiyeleri olusturmaktadır.