"Hayatı anlayamamak kadınları anlayamadığını söyleyen adamın sözü kadar perişan bir ifade gelir bana. Be nabekâr kadını anlayıp da ne yapacaksın yapacağın değişecek mi? Peki hayatı ne yapacaktım? Onu anlayayım diye psikanaliz mi öğrenecektim Jung'ları Laing'leri okuyup şizofreni yolculuklarına mı çıkacaktım şeyhleri ayrı doktorları ayrı mı etekleyecektim kendimle ilgili hem de bu dünyama ait bir söz söyleyecekler diye kulak mı kabartacaktım? Söz doğru olsa zaten kaçardım yalan olsa bayılır tekrarını duyayım diye yapışırdım da bunun neye faydası olurdu? Zavallı Reich gibi dolaplar yapıp içine mi girseydim o pos bıyıklı filozof gibi coşkunluk seline mi kapılsaydım ikinci benlik birinci benlik öndeki arkadaki birincinin sesi ikincinin ayak sesi diye huzursuzluk ve yetersizlikten tuhaf ama kibirli bir dünya mı inşa etseydim kibrimin nedenini anlatacağım diye canım mı çıksaydı birinin ruhu az öteye kıpırdayabilsin diye elli sene gırnata mı çalsaydım zaten öbür dünyada göreceğim cini mekiri meleği göreceğim diye gece üçlerde kalkıp namaza mı dursaydım avizeler sallanıyor başım secdeden bir saatten evvel doğrulamıyor diye sonra kime anlatsaydım arabayla on iki saatlik yolu kendimden geçerek iki saatte almış olsam bile varacağım yere on saat evvelden gelip de ne yapsaydım?"