İyi bir romanın yaşamdan daha gerçek olabileceğini Erdal Öz'ün romanını okuduktan sonra bir daha anladım... Ve insan bu romanı okurken insanlığından yaşamından konuşmaktan görmekten soluk almaktan utanıyor. Bu romanı okuduktan sonra savaşça savaşa eyvallah ölümse ölüme eyvallah ama işkenceye!.. Bu roman direnen adamın destanıdır. Kendi bedeninin güçsüzlüğünü yenen aşağılanmayı yenen hastalıklarını yenen gücün bile üstünde bir gücün destanıdır bu roman... Bir şey daha söylemeliyim bu roman için: Anlatılan ne kadar gerçekse ya da gerçekten daha gerçek duygusunu veriyorsa dil de o kadar güzel olur. Gerçeğin dili güzel oluyor. Erdal'ın dibe çökmüş mayalanmış ustalığı burada... Yaralısın romanımızın unutulmazları arasına girecektir.
YAŞAR KEMAL