İmparatorluk'tan Cumhuriyet'e giden süreçte Türk ordusu devlet ve toplum hayatına yön veren en önemli kurum oldu. Cumhuriyet'in kuruluş yıllarından itibaren Türk ordusunun çağın gereklerine uygun silahlarla teçhiz edilmesine gayret edildi ve bu durum Türk Savunma Sanayii'nin gelişmesine ciddi katkılar sağladı. Kurtuluş Savaşı'nda kullanılan Türk Mavzerler'i Cumhuriyet ordusunun ana muharebe silahıydı. Bu tüfeklerin modernizasyonu için yapılan çalışmalar Ankara çevresinden başlayıp Kırıkkale'ye doğru kayan millî silah üretim tesislerinin önünü açtı. Atatürk döneminde başlayan yatırımlar sayesinde İnönü döneminde Kırıkkale Tüfeği olarak anılan tüfeklerin üretimine tamamen yerel imkanlarla başlandı. II. Dünya Savaşı'nın hemen ertesinde yeni askerî teknolojinin doğurduğu yeni nesil tüfekler Türk ordusunun da ihtiyaç kalemleri arasına girdi. Türkiye'nin Batı Blok'u ile geliştirdiği yakın ilişki sayesinde yeni tüfeklerin en bilinen temsilcilerinden biri olan M1 Garand Piyade Tüfeği Türk Silahlı Kuvvetleri'nin envanterine girdi. Sürekli gelişen üretim teknolojileri yeni silahları ortaya çıkardıkça Türkiye de bu silahların temini için ithalat ve üretim imkanlarını artırmaya gayret etti. Türk ordusu, M1 Garand'dan sonra G3 Piyade Tüfekleri'ni tercih etti ve daha birçok marka ve model Türk güvenlik güçleri tarafından kullanıldı.  Cumhuriyet'in Tüfekleri, Türk ordusunun modern piyade tüfeği ihtiyacının karşılanmasında Mavzer'den Millî Piyade Tüfeği Projesi'ne uzanan süreci inceleme gayretinin sonucunda ortaya çıkmıştır. Bu inceleme bir başlangıçtır ve Türk Savunma Sanayii geliştikçe tüfekler ve diğer piyade silahlarını içine alarak devam etmesi planlanan bir serinin ilk kitabıdır.