Gönlümün yansımasıdır kalemimden dökülenler!
Kimi toprak kokar
Kimi bahar...
Kiminde rüzgârlar eser fırtınalı
Kiminde güneş avuçlarımızı yakar!
Kimi bir derin sevda taşır gönlünde
Kıyamaz dokunmaya dillendirmeye...



Şöyle sessiz bir köşe
Birkaç damla ışık
Sıcak bir çay yahut kahve
Dizler üstü battaniye
Hafif hafif de bir müzik akarsa...
O vakit doyum olmaz bu şiirlere!