İslam'ın teorik ve pratik anlamda uygulamaya konulduğu Hz. Peygamber dönemi sonrası İslam Tarihi'nin yeni ve farklı bir periyodunun başlangıcıdır. Bu yeni dönem gelişen ve genişleyen İslam toplumunun farklı dini fikri ve etnik kimliklerle karşılaşma sürecidir. Hulefâi Râşidin dönemiyle başlayıp Emevi ve Abbâsi Devletleriyle devam eden bu dönem İslam Medeniyeti'nin de bilimsel ve kültürel alandaki birikimlerinin zirve dönemidir. Genel görüntüdeki bu özelliğinin yanı sıra siyasi hareketliliğin yaşandığı bir yer ve öneme sahip olmuştur.